Święto Spotkania Pańskiego

W Cerkwi prawosławnej we wtorek (15.02) obchodzimy święto Spotkania Pańskiego. Jest ono zaliczane do grona 12 wielkich świąt cerkiewnych. W tym dniu Cerkiew wspomina jedno z wydarzeń ziemskiego życia Jezusa Chrystusa. Żydzi mieli zwyczaj, zgodnie z którym, w 40 dzień po narodzeniu rodzice przynosili swego pierworodnego syna do świątyni, aby poświęcić go Bogu. Składali także ofiarę, jagnię i gołębia lub dwa gołębie.

Zgodnie z tym zwyczajem Maria Panna i Józef przynieśli dzieciątko Jezus do świątyni, a w ofierze złożyli parę gołębi. W świątyni spotkał Jezusa starzec Symeon, któremu Bóg obiecał, że nie umrze, dopóki nie zobaczy Zbawiciela. Gdy Symeon ujrzał Jezusa, wziął Go na ręce i rzekł: "Teraz puszczasz sługę Swego, Panie, według słowa Swego, w pokoju, gdyż oczy moje widziały zbawienie Twoje, które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludzi: światłość, która oświeci pogan i chwałę ludu Twego izraelskiego" (Łk 2, 29-32).

Z tego zdarzenia wywodzi się obecny zwyczaj tzw. wprowadzenia do świątyni małego dziecka (wwodu) w czterdziestym dniu od narodzin. Matki przynoszą niemowlęta do cerkwi, aby zaliczone zostały do grona wiernych.

Zgodnie z tradycją w cerkwiach dokonuje się również poświęcenia woskowych świec, które później zapalane w domach mają chronić przed piorunami i pożarem - stąd nazwa "gromnice". Zapala się je także przed ikoną podczas domowej modlitwy.

Świeca gromniczna obrazuje Matkę Bożą, która w pokorze oddaje się woli Bożej. Z niej narodził się Jezus Chrystus - światłość (płomień ze świecy), która świeci w ciemności i oświeca każdego człowieka.